RMPB - Podstawowe informacje

Jak sprawdzić czy mam rozejście mięśnia prostego brzucha (RMPB)?

Czy wiesz, że samodzielnie możesz sprawdzić, czy problem rozstępu mięśnia prostego brzucha Cię dotyczy?

Test I

Pozycja wyjściowa: Pozycja stojąca. Stopy ustawione na szerokość bioder. Brzuch całkowicie rozluźniony

Ruch: Odchyl tułów do tyłu. Zaobserwuj jak zachowuje się Twój brzuch. Czy w linii środkowej pojawia się stożkowe uwypuklenie.

Ruch II: Połóż dłoń na brzuchu, spróbuj wyczuć ile palców mieści się pomiędzy głowami mięśnia prostego brzucha. Odchyl tułów w tył i spróbuj wyczuć jak zachowują się mięśnie, ile palców mieści się pomiędzy głowami mięśnia prostego oraz czy palce są wypychane ponad powierzchnię brzucha. 

Test II

Pozycja wyjściowa: Połóż się na plecach, kończyny dolne zegnij w stawach biodrowych i kolanowych. Stopy ustawione na  podłożu. Ułóż palce dłoni (najlepiej wskazujący oraz środkowy) na brzuchu w linii środkowej, na wysokości pępka (palce skierowane prostopadle do pępka).

Badanie: Unieś głowę oraz barki nad podłoże i sprawdź, czy palce zapadają się w głąb jamy brzusznej lub czy są wypychane w górę przez tworzący się stożek. Zauważ ile palców mieści się pomiędzy brzegami obu głów mięśnia prostego brzucha. Test przeprowadź na całej długości kresy – od mostka aż po spojenie łonowe.

Rozpoznanie: W przypadku wystąpienia rozstępu mięśnia prostego brzucha, powinnaś wyczuć pod palcami rozluźnioną kresę białą w którą zapadają się palce, a po bokach napięte brzuśce mięśni.

Spróbuj również wyczuć, jak mięśnie zachowują się bez ich aktywnego napinania. Sprawdź jak szeroka jest przerwa pomiędzy nimi gdy stoisz lub leżysz. Badanie na mięśniach rozluźnionych jest szczególnie istotne po porodzie.

Rozejście może sprawdzić także druga osoba! Można wtedy porównać otrzymane wyniki.
 
UWAGA! Testów nie należy wykonywać zbyt często. W obu wykorzystywane są bowiem ruchy prowokujące powstanie rozejścia mięśnia prostego brzucha, przez co mogą prowadzić do utrudnionego powrotu brzucha do formy oraz znacznie opóźniać efekty rehabilitacji.

Test wykonywany w pozycji leżącej jest formą diagnostyki RMPB stosowaną na całym świecie. Praktyczne obserwacje każą jednak twierdzić, że jest on stosunkowo niemiarodajny. Począwszy od różnej szerokości palców oraz ściśle subiektywnej oceny osób badających, jak również  różnej wysokości podnoszonej głowy osoby badanej (różnego stopnia aktywacja mięśnia) przez co wynik może za każdym razem nieco się różnić, skończywszy na ograniczonym zakresie ocenianych struktur.

Stożek ujawniający się w trakcie badania, w przypadku występowania rozejścia mięśnia prostego brzucha (Diastasis Recti).

Najbardziej miarodajnym badaniem jest USG powłok brzusznych, gdzie w sposób szczegółowy ocenia się nie tylko szerokość kresy białej na różnych jej poziomach, ale i stan samej kresy (jej grubość, zachowanie ciągłości itp.), zachowanie mięśni w czasie aktywacji poszczególnych grup mięśniowych jak również zachowanie samej kresy w zależności od wykonywanych ruchów. Jest to również najbardziej porównywalna forma badania, która umożliwia monitorowanie postępów rehabilitacji oraz stałą modyfikację działań.  

Wg badań Mendes i wsp (2007),  oraz Mota i wsp (2012) USG powłok brzusznych jest znakomitym sposobem oceny szerokości kresy białej nad pępkiem oraz na jego wysokości. Nie sprawdza się jednak do oceny poniżej pępka.